کسب در امد با عنوان فراورده هاي توت فرنگي
مقدمه و تاريخچه
توت فرنگي از نظر توليد ميوه گياهي نسبتا جديـد اسـت و تـا 250الـي300 سـال قبـل ارقـامي كـه داراي ميـوه
درشت يا مشابه ارقامي كه امروزه مورد كشت وكار و مصرف قرار مي گيرند وجود نداشت. آنچه كه تا آن زمـان
بود كه صـرف 3 شناخته شده بود و مصرف مي شد منحصراً توت فرنگي هاي ريز يا توت فرنگي موسوم به جنگلي
نظر از ريزي ميوه, عطر, طعم و مزه خاصي داشته اند و بيشتر از نظر خـواص دارويـي مـورد توجـه بودنـد . در قـرن
چهارم ميلادي فرانسوي ها مستقيما آن را از جنگل به زمين زراعي منتقل كرده و از آن به عنوان يك گياه اهلي نام
مي بردند. بعدها از اين توت فرنگي نوعي به نام چهار فصل
به وجود آمد. در سـال 1629 , تـوت فرنگـي معـروف به ویریجنیایی
از آمريكاي شمالي به اروپا برده شـد ولـي بـه علـت عـدم سـازگاري بـا شـرايط محيطـي نتوانسـت جايگزين انواع توت فرنگي جنگلي گردد
در سال 1712 , يك افسر فرانسوي بـه نـام فريـزر نوعی توت فرنگی درشت را به نام توت فرنگي شيلي, از شيلي به فرانسه برد
. اما اين توت فرنگي پس از كاشت به ندرت ميوه درشتي كه در موطن اصلي آن مشاهده شده بود به وجود آورد.
برداشت و عمليات پس از برداشت
معمولا برداشت توت فرنگي به وسيله دست صورت مي گيـرد و ممكـن اسـت برداشـت مكـانيكي در بعضـي
جاها استفاده گردد. براي استفاده ميوه در فرآيند هاي توليد آب ميوه و پـوره تـوت فرنگـي, اغلـب تـوت فرنگـي
همراه با كاسبرگ برداشت مي گردد. اگر توت فرنگي جهت انجماد برداشت گردد محصول بايـد از نظـر وجـود
مواد خارجي, اندازه سفتي, ميزان رنگ و ديگر ويژگـي هـا كيفيـت بـالايي داشـته باشـد . زمـان مانـدگاري تـوت
21 فرنگي تازه بستگي به زمان, درجه حرارت و ميزان آلودگي قارچي
دارد. در شرايط نگهداري پس از برداشت در
درجه حرارت معمولي قابليت نگهداري و استفاده توت فرنگي كـاهش مـي يابـد. در اثـر خشـك شـدن و كـاهش
افـزايش مـي يابـد, رنـگ تيـره مـي گـردد و مـواد جامـد 22 رطوبت توت فرنگي تعداد كپك هاي شمارش هوارد
محلول افزايش مي يابد.لذا توليد كنندگان سعي مي كنند تا حد امكان محصول را سـريع بـه واحـد توليـدي حمـل
نمايند و در عرض چند ساعت آنرا فرآيند نمايند.
0 راه ديگر كنترل فساد اين ميوه، سرد كردن سريع پس از برد
روشهاي تكثير توت فرنگي
به طور كلي توت فرنگي به دو روش جنسي و غير جنسي ازدياد مي گردد.
الف- ازدياد به روش جنسي(كاشت بذر)
ازدياد توت فرنگي به وسيله كاشت بذر, مخصوص واريته هايي است كه بطور طبيعي توليد سـاقه هـاي رونـده
نمي كند و همچنين واريته هايي كه ساقه رونده كمي داشته و بدين طريق نمي توان آنهـا را از طريـق سـاقه رونـده
ازدياد نمود.
ب- ازدياد به روش غير جنسي
يكي از ساده ترين روشهاي ازدياد توت فرنگي, روش تقسيم بوته مي باشد. در ايـن طريـق بوتـه هـايي را كـه
خوب رشد كرده و قوي هستند پس از خارج كردن از زمين به چند بوته كوچك تر كه هـر كـدام داراي مقـداري
ريشه مي باشند تقسيم كرده و سپس آن را در محل اصلي نشاء مي كنند.