کسب درامد با موضوع تولید کمپوت و کنسرو
تاریخچه و سابقه مختصر طرح :
منظور از کنسرو کردن، پختن میوه و یا سبزیجات، قرار دادن آنها در محیط استریل شده قوطی کنسرو و سپس جوشاندن این قوطی های در بسته کنسرو، داخل آب است تا هر گونه باکتری موجود در این قوطی ها کشته و یا ضعیف شود.
غذاهای مختلف، به میزان های متفاوت در برابر فساد مقاومت می کنند. مثلاً میوه هایی چون توت فرنگی که میزان اسیدشان بالاست، برای کنسرو کردن آنها احتیاجی به مواد نگهدارنده نمی باشد و تنها جوشاندن کوتاه مدت آنها جهت کنسرو کردنشان کفایت می کند؛ در حالی که برای کنسرو کردن میوه هایی همچون گوجه فرنگی، باید قوطی را برای مدت طولانی تری جوشاند و همچنین عوامل اسیدی را برای نگهداری طولانی مدت به آنها اضافه نمود. بسیاری از سبزیجات را هم باید تحت فشار کنسرو نمود.
نگهداری با اشعه رادیو اکتیو
در دهه ی 1950م، در مورد قریب الوقوع بودن نگهداری مواد غذایی با استفاده از تاباندن اشعه رادیو اکتیو به غذا، سخن به میان آمد. البته امروزه آثار و عواقب نگهداری ماده ی غذایی با استفاده از اشعه ی رادیو اکتیو برای ما هنوز نامشخص است و به همین دلیل از این فن آوری استفاده گسترده نمی کنند.
اگر چه، استفاده از اشعه ی رادیو اکتیو برای نگهداری طولانی مدت از سیب زمینی، توت فرنگی و گوشت در بسیاری از کشورهایی که در آنها استفاده از یخچال هنوز رواج نیافته، معمول می باشد.
در سال 2002م، سازمان های وابسته به غذا، نگهداری گوشت را با استفاده از تاباندن اشعه رادیو اکتیو به آن، به منظور کاهش فعالیت سالمونلا تأیید نمودند. به هر حال در ایالات متحده آمریکا و همچنین بیشتر کشورهای اروپایی نشان داده شده که این روش می تواند سبب بروز سرطان شود.
انواع روشهای کنسرو کردن
استفاده از مواد شیمیایی
مواد شیمیایی مناسب برای کنسرو کردن ، دارای خاصیت میکروب کشی هستند و یا اینکه مانع رشد میکروبها می‌شوند و در عین حال نیز سموم ناشی از این مواد برای بدن انسان ضرری ندارد. مهمترین این مواد عبارتند از: اسید استیک و اسید فرمیک و اسید لاکتیک و اسید بنزوئیک و … .
باکتریها در محیط اسیدی نمی‌توانند زندگی کنند. بهمین دلیل است که باکتریها بر سرکه و جوهر شیر و جوهر درد و جوهر مازو و نظیر اینها اثر نمی‌کنند و آنها را فاسد نمی‌کنند.