کسب در امد در باره ظروف چینی

صنعت ظروف چینی

بشر در پی سالیان متمادي جهت مصارف زندگی نیاز به ظروف را داشته است و ظروف از جنس مواد معدنی ساخته شد و سیر تکاملی خود را از ظروف گلی و سفالی به سرامیک و نهایتاً به نوع مرغوب آن که چینی است طی کرده است. این صنعت در ایران نیز از جایگاه ویژهاي برخوردار بوده است که آثار هنرمندان قدیمی موجود و صنعتگران مبادرت به ساخت قطعات ظریف و زیبایی کردهاند.
صنعت چینیسازي صنعت بسیار ظریف و دقیق است علاوه بر علم و تکنولوژي نیاز به افراد، کارگران،کارفرمایانی را دارد که علاوه بر بهره وري بالا، دقت و فرهنگ بالا را نیز داشته باشند
نیاز داخل کشور در سالهاي قبل از انقلاب اسلامی ایران معادل 30 هزار تن چینی در سال بوده است که به کشور وارد میشد و فقط مقدار کمی توسط چند کارخانه داخلی تولید میشده است.
سابقه تولید ظروف چینی بهصورت صنعتی در کشور ایران حدود 35 الی 40 سال است و حدود 5 واحد به ظرفیت اسمی حدودا 5200 تن فعالیت داشتند که بعد از انقلاب اسلامی با توجه به سیاستهاي تشویقی
مسئولان کشور حرکت چشمگیري در پیشرفت این صنعت رخ داد

کشورهاي عمده تولیدکننده و مصرف کننده محصول

ظروف غذاخوري در سرو و نگهداري مواد غذایی بکار می رود و در ضمن فرآیند تولید محصول پیچیده نبوده و بسیار آسان می باشد .به همین دلیل تجار تمایلی به واردات این محصول نداشته و کلا تبادلات جهانی آن از رونق
چندانی برخوردار نیست .به عبارت دیگر اکثر کشورها نیاز خود را از طریق تولیدکنندگان داخلی تامین می کنند.

شرایط صادرات

شرایط خاصی براي صاردات ذکر نشده است .ولی جهت ورود به بازار هاي جهانی می بایست محصول تولیدي از ستانداردهاي لازم برخوردار بوده و قابلیت رقابت در بازار جهانی را داشته باشد

تاریخچه چینی در ایران

سابقه تولید ظروف چینی بصورت صنعتی در کشور ایران حدود 30 الی 35 سال می باشد .درسالهاي پیش از انقلاب واحدهاي چینی البرز ، پارس ، گیلان ، قصاعی و کابن احداث و با ظرفیت تقریبی 5180 تن در سال
شروع به کار نمودند و از جمله کارخانجات قدیمی این ر شته از صنعت می باشند . نیاز کشور تا قبل از سال 1360 حدودا ” 30000 تن چینی در سال بود ه و نیاز کشور از طریق واردات تامین می گردیده است .

36000 تومان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *