کار افرینی با عنوان پرورش قارچ
مقدمه:
مساله غذا با توجه به نرخ رشدي بالاي جمعيت يكي از مهمترين مسايل جهان است و اگر افزايش جمعيت همگام با افزايش توليد نباشد نتيجه آن فقر، قحطي، گرسنگي و متعاقباً تباهي خواهد بود(7).
دراين بين آنچه بيش از همه بحراني است مساله كمبود پروتئين مي‌باشد. قارچ‌هاي خوراكي در مقام منابع طبيعي سرشار از پروتئين، كلسيم، فسفر، ويتامين ( ويتامين‌هاي A,E,K,D ) و انواع اسيدهاي آمينه ضروري مي‌باشند. ميزان پروتئين آنها 30%-25% مي‌باشد كه همرديف حبوبات و بالاتر از سبزيجات و ميوه‌ها قرار گرفته است. قند و نشاسته و كلسترول نيز در آنها پائين است و همين ويژگي سبب شده تا قارچ‌هاي خوراكي براي افرادي كه دچار بيماري قند هستند، يك غذاي مفيد محسوب شود.
تاريخچه:
قارچ‌ها موجوداتي هستند كه از ادوار قديم با انسان‌ها بوده‌اند و سوابق فسيلي آنها به پركامبرين و دونين مي‌رسد(4). انسان‌هاي نخستين از خواص ويژه قارچ‌ها اطلاع داشته‌اند. آزتك‌ها[1] از قارچ به عنوان مواد توهم‌زا در فالگيري استفاده مي‌كردند و قارچ را گوشت خدا[2] مي‌ناميدند(6). قبل از قرون وسطي يوناني‌ها و رومي‌ها به قارچ به عنوان غذاي مخصوص توجه قابل ملاحظه‌اي داشتند چنانكه تئوفراستوس فيلسوف يوناني در نوشته‌هاي خود به جمع‌آوري قارچ از اراضي مزروعي، صحرا و چمن اشاره نموده است. شرقيان اولين كساني بودند كه به پرورش قارچ دست زدند.
فيزيولوژي قارچ:
كشت خالص قارچ معمولاً به دو طريق صورت مي‌پذيرد، يكي از طريق كشت بازيديوسپورها و ديگري از طريق كشت بافت ماشروم (اندام باردهي).
-كشت اسپور
اسپورهاي تهيه شده در صورت عدم آلودگي و يا ضدعفوني به كمك كلروفرم، به راحتي روي محيط‌هاي كشت غذايي جوانه مي‌زنند. ميسليوم حاصل از جوانه‌زني اسپورها به لوله‌هاي آزمايش حاوي محيط كشت مناسب آگاردار منتقل مي‌شوند، سپس در انكوباتور در حرارت 1+24 درجه سانتي‌گراد نگهداري مي‌شوند.
-كشت بافت
ابتدا اندام باردهي مناسب را از نمونه مورد نظر انتخاب كرده، پس از شستن و تميز كردن، آن ها را در محلول5% فرمالين قرار مي‌دهيم، يا اين كه در الكل خالص فرو برده و به سرعت آن را از روي شعله عبور مي‌دهيم تا ضدعفوني شود. سپس در شرايط استريل يك تكه از بافت دروني ساقه يا كلاهك را جدا كرده و روي محيط كشت مناسب منتقل مي‌كنيم. پس از رشد ميسليوم مي‌توان از آن اسپان تهيه كرد.